به نقل از «عصر ایران»

ترس و اضطراب در کودکان؛ از ریشه‌ها تا درمان/ ترس‌های رایج در کودکان دبستانی چیست؟

تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۵۴۳۳۶

والدین به فرزندان خود می‌آموزند که در برابر برخی خطرات مانند آتش‌سوزی یا عبور از خیابان بترسند و محتاط باشند. داشتن کمی اضطراب، کودکان را از خطرات بالقوه دور نگه می‌دارد. اما گاهی‌اوقات کودکان از هر موقعیت یا برخی اجسام که خطرناک و تهدیدکننده نیستند، می‌ترسند. با این ترس‌های کودکان چه باید کرد؟   کودکان در دوره‌های مختلف زندگی‌شان ممکن است از چیزهای گوناگونی هراس داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

منبع ترس آنها هم معمولا با بزرگتر شدن‌شان تغییر می‌کند. مثلا، اگر در خردسالی از تاریکی یا هیولا می‌ترسند، وقتی بزرگتر شدن این ترس جای خود را به ترس از دزدی یا خشونت می‌دهد. با دست انداختن کودک نمی‌توان حس او را تغییر داد. بلکه برای از بین بردن این ترس‌ها باید روش‌های مناسبی به‌کار برد.   کودک ترسو و دلایل آن   برخی از کودکان ترسوتر از کودکان دیگر هستند که برخی از دلایل زیر علت آن است:   * آسیب‌پذیری ژنتیکی   برخی از کودکان به‌طور ذاتی و ژنتیکی خلق و خویی حساس و احساسی‌تر از دیگر کودکان دارند و به همین دلیل ترسوتر می‌شوند.   * اضطراب والدین   اگر پدر و مادر یا هر دو والدین مضطرب باشند، کودک با مشاهده رفتار آنها، این ویژگی را می‌آموزد.   * والدین بیش از حد مراقب   والدین بیش از حد مراقب ( که به والدین هلیکوپتری هم معروف‌اند)،‌ کودک را به خود وابسته می‌کنند. کودکان وابسته وقتی دور از والدین هستند احساس ناتوانی می‌کنند و به همین دلیل به اختلال اضطراب عمومی (فراگیر) مبتلا می‌شوند. در این نوع اختلال، کودک بیش از اندازه و غیرمنطقی مضطرب است.     * حوادث اضطراب‌آور   جدایی والدین یا بیماری‌های سخت کودک یا یکی از اعضای خانواده، کودک را به اضطراب‌های مزمن مبتلا می‌کند.   ترس رایج نوزادان   وقتی نوزادان به ۶ تا ۷ ماهگی می‌رسند، ارتباطی قوی با والدین یا مراقبان خود برقرار کرده‌اند. جدایی از این افراد که برای آنها «خاص» هستند، حتی برای مدتی بسیار کوتاه، آنها را به‌شدت مضطرب می‌کند تا جایی‌که بی‌وقفه گریه می‌کنند. گاهی‌اوقات ترس از این جدایی باعث می‌شود، تا اندازه‌ای از غریبه‌ها هم بترسند.   نوزادان به‌مرور زمان و با بزرگتر شدن از این مرحله عبور می کنند. اما برای اینکه این اضطراب جدایی و ترس از غریبه‌های نوزادان خود را مهار کنید، چند روش زیر پیشنهاد می‌شود:   * در خانه هر وقت از اتاقی به اتاق دیگر می‌روید و نوزادتان ناراحت می‌شود، در صورت امکان او را با خود ببرید یا هر وقت جلوی چشم او نبودید، با صدای بلند با او حرف بزنید تا صدایتان را بشنود.   * وقتی از اتاق بیرون می‌روید، به او بگویید برمی‌گردید و هر وقت به اتاق برگشتید، با صدای بلند برگشت‌تان به اتاق را اعلام کنید. با این کار او به شما اعتماد می‌کند.   * اجازه دهید کودک‌تان با افراد جدید آشنا شود. البته در این زمان، کودک‌تان باید در آغوش خودتان باشد. بدین‌ترتیب کودک متوجه می‌شود که آن فرد جدید خطری ندارد.   * هر زمان که کودک‌تان مضطرب می‌شود، با کلامی آرام و مطمئن با او صحبت کنید.   * اگر نوزاد را که در حال گریه است، همانطور رها کنید، اضطراب او شدید می‌شود. بنابراین به گریه‌های کودک اهمیت بدهید.   ترس‌های رایج کودکان نوپا   کودکان وقتی به ۲ تا ۳ سالگی خود می‌رسند، به‌مرور یاد می‌گیرند چگونه از پس احساساتی چون خشم برآیند. اما بزرگترین ترس‌شان این است که گرفتار همین احساسات قوی خود شوند. این کودکان معمولا درک کمی از اندازه خطر دارند و گرفتار ترس‌های غیرمنطقی می‌شوند. مثلا، ممکن است از افتادن به درون چاه دستشویی بترسند.   برای کمک به کودکان در این سن می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:   * کودک‌تان را تشویق کنید از ترس‌ها و اضطراب‌هایش صحبت کند.   * وقتی کودک ترسی غیرمنطقی دارد، به احساس او احترام بگذارید. زیرا کودکان در این سن، درک صحیحی از اندازه واقعی خطر ندارند.   * کودک‌تان را مجبور نکنید با ترس‌هایش روبه‌رو شود و با آنها مقابله کند، زیرا این کار شرایط را بدتر می‌کند. این برخورد با ترس‌ها باید به‌آهستگی صورت گیرد.   ترس‌های رایج کودکان دبستانی   هرچه کودکان، دنیای اطراف خود را بیشتر می‌شناسند، ترس‌های آنها هم بزرگتر می‌شود. برخی از ترس‌ها واقعی و برخی دیگر ناشی از تصورات‌شان است. از ترس‌های رایج این کودکان باید به ترس از تاریکی، دزد، جنگ، مرگ، جدایی یا طلاق والدین‌شان اشاره کرد. روح و هیولا هم از ترس‌های ناشی از تصورات‌شان است.   برای مهار ترس کودکی که در این سن قرار دارد، کارهای زیر توصیه می‌شود:   * به کودک‌تان نشان دهید که شما ترس‌های او را جدی می‌گیرید.   * به سوال‌های او درباره مرگ یا جنگ، جواب‌های درست بدهید و به او بفهمانید که به تمام سوال‌هایشان پاسخ خواهید داد.   * کودک‌تان را تشویق کنید تا با ترس‌هایشان روبه‌رو شود. البته فراموش نکنید که آنها را مجبور به این کار نکنید. این تقابل با ترس‌ها باید آهسته و قدم به قدم انجام شود.   * به کودک‌تان اجازه دهید کنترل برخی چیزها را در دست داشته باشد. مثلا، اگر از ورود دزدها به خانه می‌ترسد، از او بخواهید خودش پنجره یا در اتاقش را شب هنگام ببندد و در صورت لزوم قفل کند.   * نوشتن خاطرات روزانه، به کودکان در داشتن حس ثبات و امنیت کمک می‌کند و موجب کاهش اضطراب فراگیر آنها می‌شود.   ترس از تاریکی

بسیاری از کودکان از تاریکی می‌ترسند. از آنجایی‌که ما انسان‌ها در تاریکی نمی‌توانیم اطراف را به‌راحتی ببینیم، بسیار آسیب‌پذیر به نظر می‌رسیم و ممکن است دچار ترس و وحشت شویم و این موضوع هم در کودکان صدق می کند.   همچنین وقتی کودکان به رختخواب می‌روند، موضوعات بسیار کمی برای فکر کردن دارند و به جای افکار واقعی، شروع به خیال‌پردازی می‌کنند و چون قدرت تخیل کودکان بسیار قوی است، بیشتر مواقع بین واقعیت و تصورات‌شان نمی‌توانند تمایزی قایل شوند.   به همین دلیل وجود هیولاها را باور کرده و به محض تاریک شدن اتاق، وحشت می‌کنند.     کمک به کودکی که از تاریکی می‌ترسد   با روش‌های زیر می‌توانید ترس از تاریکی کودک‌تان را درمان کنید:   * از او بپرسید که دقیقا از چی می‌ترسد.   * به او نشان دهید که احساس او را درک می‌کنید. البته مراقب باشید شریک ترس‌هایش نشوید.   * به او اطمینان دهید که هیچ چیز تهدیدکننده‌ای وجود ندارد و اینکه هیولاها واقعی نیستند. در ضمن این کار را با بررسی کردن اتاق او مثلا، داخل کمدها یا زیر تخت انجام ندهید. زیرا با این کار کودک تصور می‌کند شما هم به وجود هیولاها باور دارید.   * اگر کودک‌تان از تاریکی به دلیل احتمال وجود دزدها می‌ترسد، به او تمام قفل‌هایی که درهای خانه‌تان را قفل می‌کنند نشان دهید تا خیال او از بابت بسته بودن کامل درها راحت شود.   * از کودک بپرسید، چه کارهای دیگری می‌توان انجام داد تا از ترس‌هایش کم شود. شاید بهتر باشد موقع خواب یکی از اسباب‌بازی‌هایش را بغل کند.   * گاهی‌اوقات نگرانی‌های دیگر مانند ترس از جدایی یا مرگ والدین، ترس از تاریکی کودکان را شدت می‌بخشد. بنابراین با کودک‌تان درباره این مسائل صادقانه صحبت کنید.   کمک گرفتن از متخصصان روانشناختی کودکان   اگر ترس‌های کودک‌تان در زندگی روزمره و بازی‌های او تداخل ایجاد می‌کند، حتما باکمک متخصصان روانشناختی کودکان، مشکل او را حل کنید تا بهتر بتوانند اضطراب و نگرانی‌هایشان را مدیریت کنند.   منبع: betterhealth

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: ترس از تاریکی ترس های رایج کودک تان ترس ها ترس ها ترس هایش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۵۴۳۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حس خوب حمایت

محوطه بیمارستان شلوغ است و پر سروصدا؛ صدای گریه، خنده، بازی و البته همهمه. یکی بچه به بغل نشسته و دیگری از فرط خستگی روی صندلی‌ها خوابش برده، یکی شیشه شیر به دست است و دیگری جغجغه، هر از گاهی هم صدای اپراتور شنیده می‌شود: نوبت شماره ۲۱۵ متخصص اطفال.

به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: اینجا هر کس داستانی دارد مرکز طبی کودکان قریب همیشه شلوغ است. اما فضا با گذشته قدری تفاوت دارد و آن به خاطر امیدی است که با رایگان شدن درمان کودکان زیر هفت سال در قلب والدین قوت گرفته است و بر زبانشان این طور جاری می‌شود: خدا خیرشان دهد، اگر این طرح نبود حالا درگیر جور کردن هزینه هم بودیم، نگرانی مان را کم کرده‌اند، هر کسی این تصمیم را گرفته، خدا خیرش بدهد...» و این امید مثل بخشنامه رایگان شدن درمان کودکان زیر هفت سال در مراکز دولتی، فقط شامل کودکان زیر هفت سال نمی‌شود.

این امید آینده‌ای روشن‌تر را ترسیم می‌کند چون بخشنامه پیامی نانوشته هم دارد: اینکه حواسمان به مردم هست و تا جایی که بتوانیم برای رفع مشکلات تلاش می‌کنیم و اینکه، این اقدام این نوید را می‌دهد که اتفاقات بهتری در حوزه بهداشت و درمان خواهد افتاد، نویدی که دل‌های مضطرب و نگران همراهان بیماران کم‌سن و سال را اندکی آرام می‌کند، دست‌کم از باب هزینه و به دیگران تصویری خوشایند می‌دهد، از باب اینکه حامی‌ای هست و آینده‌ای روشن تر...
بر اساس این بخشنامه، درمان کودکان زیر هفت سال دارای بیمه پایه در تمام مراکز دولتی سراسر کشور رایگان است.
حسین آقا، پدر یاسین - کودکی که دچار نقص سیستم ایمنی بدن است- با لهجه زیبای اصفهانی‌اش می‌گوید: «برای درمان یاسین به تهران آمده‌ایم. برای ۱۵ روز بستری فقط دو میلیون تومان از ما گرفتند که آن هم برای هزینه‌های همراه بیمار بود. فکر می‌کردم با وجود بیمه پایه حداقل باید ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان پرداخت کنم که خدارا شکر فقط دو میلیون گرفتند.»
یاسین چهارساله در محوطه حیاط مرکز طبی کودکان قریب کنار مادرش بازی می‌کند. پدرش می‌گوید: «درمان یک طرف، هزینه هایش یک طرف دیگر. اگر حمایت‌های دولت نبود با این شرایط مالی شرمنده بچه‌ام می‌شدم.»

محوطه بیمارستان شلوغ است و پر سروصدا؛ صدای گریه، خنده، بازی و البته همهمه. یکی بچه به بغل نشسته و دیگری از فرط خستگی روی صندلی‌ها خوابش برده، یکی شیشه شیر به دست است و دیگری جغجغه، هر از گاهی هم صدای اپراتور شنیده می‌شود: نوبت شماره ۲۱۵ متخصص اطفال.

در میان ازدحام جمعیت اورژانس، افرادی با لباس‌های محلی به چشم می‌خورند که برای درمان کودکشان از شهر و دیارشان به این مرکز آمده‌اند.
مادری، دختر حدوداً سه ساله‌اش را روی لبه پنجره نشانده است و خوراکی به او می‌دهد تا آرام شود. ورم بزرگی زیر گلوی بچه است. می‌گوید: «چند روز است که انگار کیست عفونی در گلویش ایجاد شده، به ما گفته‌اند باید به مرکز طبی کودکان بیاییم.از صبح اینجا هستیم.» درباره هزینه درمان می‌گوید: «خیلی خوب است که دولت به فکر مردم است. حداقل دیگر گرفتار جور کردن هزینه نیستیم. این از فشارهای درمان کم کرده است. اما اگر نحوه ارائه خدمات را بهتر کنند و روند درمان را هم سرعت دهند عالی می‌شود.»
چند صندلی آن طرف‌تر خانمی میانسال با چادر مشکی و تسبیح به دست زیر لب ذکر می‌گوید. نزدیکش می‌شوم و سر صحبت را باز می‌کنم. می‌گوید: «خواهرم بچه‌اش را آورده اینجا. یک سالش است. عکس و آزمایش گرفته‌اند. خیلی می‌ترسم، خداکند چیزی‌اش نباشد.» درباره هزینه درمان می‌گوید: «از ما فقط کد ملی خواستند. اما مسئول صندوق گفت چون بچه زیر هفت سال است انگار رایگان درمی آید. خدا خیرشان دهد. وگرنه معلوم نبود چقدر باید هزینه می‌کردیم. علاوه بر شرایط بچه و استرسش، از صبح دلم شور هزینه را هم می‌زد.»
 
هزینه دو میلیاردی بیمارستان
دکتر رضا شروین بدو، فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان و رئیس بیمارستان مرکز طبی کودکان قریب به «ایران» می‌گوید: «طرح درمان رایگان کودکان زیرهفت سال از ابتدای سال ۱۴۰۳ برای بیماران ایرانی که تحت بیمه پایه باشند در این مرکز درمانی اجرایی می‌شود. این طرح خدمات بستری و خدمات سرپایی منهای دارو را شامل می‌شود.»
وی ادامه می‌دهد: «اجرای این مصوبه برای این بیمارستان ماهانه حدود دو میلیارد تومان هزینه دارد که دولت آن را پوشش می‌دهد.»
 
۷۰ درصد کودکان مشمول می‌شوند
دکتر شمس‌الله نوری‌پور، فوق تخصص نوزادان و رئیس بیمارستان کودکان مفید تهران در گفت‌وگو با «ایران» ضمن اشاره به اجرای درمان رایگان کودکان زیر ۷ سال از زمان ابلاغ این طرح بیان می‌کند: اسفند ماه سال گذشته طرحی برای درمان رایگان بیماران زیر ۷ سال در بیمارستان‌های دولتی از سوی وزیر بهداشت، درمان آموزش پزشکی به مراکز درمانی دولتی ابلاغ شد تا روند درمان برای این کودکان به خاطر ناتوانی والدین در پرداخت هزینه متوقف نشود.
وی ادامه می‌دهد: اغلب کودکانی که به بیمارستان مفید مراجعه می‌کنند دارای بیماری‌های پیچیده هستند که باید مراحل درمانی و تشخیص تخصصی را پشت سر بگذارند. این امر مستلزم پرداخت هزینه‌های بالایی است. گاهی نیاز است کودکان بارها در بیمارستان بستری شوند. این موضوع هزینه بالایی را به خانواده‌ها تحمیل می‌کرد و گاه باعث می‌شد به خاطر شرایط مالی خانواده، روند درمان کودک به طور کامل طی نشود. این طرح اجرا شد تا کودکان زیر ۷ سال بدون پرداخت فرانشیز بیمار با داشتن پوشش بیمه پایه از خدمات رایگان بیمارستان‌های دولتی بهره‌مند شوند.
وی با اشاره به اینکه سن بالغ بر ۷۰ درصد بیمارانی که به بیمارستان کودکان مفید مراجعه می‌کنند، زیر ۷ سال است، می‌گوید: این طرح حدود دو سوم جمعیت مراجعه کنندگان به بیمارستان‌های کودکان را پوشش می‌دهد. به طوری که تا کنون ۹۵۰ کودک از خدمات بستری و نزدیک به سه هزار کودک از خدمات سرپایی مشمول این طرح، استفاده کرده‌اند.
دکتر نوری‌پور با بیان اینکه خدمات زیبایی، درمان بیماری‌های صعب‌العلاج و مصدومیت ترافیکی شامل این طرح نمی‌شود، توضیح می‌دهد: کودکانی که نیاز به جراحی‌های زیبایی دارند مشمول این طرح نمی‌شوند. همچنین دو گروه دیگر هم بسته‌های حمایتی جدا دارند و به همین دلیل مشمول طرح رایگان کودکان زیر ۷ سال نمی‌شوند.

پرداخت فرانشیز  از سوی دولت
به گفته او، از ابتدای اجرای این طرح در بیمارستان مفید، ماهانه بالغ بر پنج و نیم میلیارد تومان که باید به صورت فرانشیز و نقدی از بیماران دریافت می‌شد، دریافت نشده است.
این فوق تخصص نوزادان با بیان اینکه هر طرحی برای پایداری نیاز به حمایت دارد، می‌گوید: علیرغم حمایت‌های وزارت بهداشت، لازم است بیمه‌های پایه هم پای کار باشند و هزینه‌های مرتبط به مراکز درمانی را بموقع پرداخت کنند و برای اجرای بهتر طرح، پرداختی به بیمارستان‌های کودکان را در اولویت قرار دهند.
رئیس بیمارستان فوق تخصصی مفید با اشاره به هزینه‌های پرداختی از سوی خانواده‌ها اذعان می‌کند: برخی از کودکان برای گذراندن مراحل درمان باید از تخت‌های ICU استفاده کنند که هزینه این تخت دو میلیون تومان است. اگر نیاز به جراحی و... باشد مبلغی که خانواده باید متقبل شود، بسیار سنگین خواهد بود. با طولانی شدن روند درمان، پرداختی‌ها هم بیشتر می‌شود. به عبارتی با وجود بیمه پایه باز هم خانواده باید مبالغ بالایی هزینه کند. با اجرای این طرح در دولت سیزدهم، روند درمان برای خانواده کودکان زیر ۷ سال تسهیل شده است و آنان به غیر از درمان کودکانشان دغدغه دیگری نخواهند داشت.

از هر سه کودک در اورژانس، یک نفر بستری می‌شود
دکتر نوری با اشاره به تعداد مراجعه‌کنندگان به بیمارستان مفید، می‌گوید: به صورت روزانه در اورژانس حدود ۳۵۰ بیمار پذیرش می‌شوند و کلینیک‌های تخصصی و فوق تخصصی در شیفت‌های صبح و عصر پذیرای حدود ۳۵۰ بیمار هستند. این درحالی است که گاهی با شایع شدن بیماری در کشور بویژه در فصول سرد سال، تعداد مراجعه‌کنندگان به ۱۰۰۰ بیمار در روز هم می‌رسد.
وی با اشاره به شرایط کودکانی که به بیمارستان مفید مراجعه می‌کنند، می‌گوید: در ۹ ماه سال گذشته، حدود ۷۸ هزار مراجعه کننده داشتیم که از این تعداد ۲۶ هزار بیمار در اورژانس بستری شدند. این امر نشان می‌دهد شدت بدحالی کودکان مراجعه کننده به این بیمارستان بسیار بالاست به طوری که از هر سه بیمار بخش اورژانس، یک بیمار بستری می‌شود. با توجه به آمارهای موجود در بخش‌های بیمارستان مفید ماهانه حدود ۱۵۰۰ بستری در بخش‌های فوق تخصصی داریم.

انتهای پیام